پینت بال عموما به دو صورت بازی می‌شود یکی در زمین‌های تجاری که برای بازی نیاز به پرداخت ورودی است و زمین‌های شخصی که هرکدام می‌توانند شامل زمین‌های بسیار متنوعی با اندازه‌ها و طرحواره‌های متنوعی باشند. یک زمین می‌تواند شامل بسیاری از موانع طبیعی یا مصنوعی باشد که می‌توان انها را به صورت یک محیط خاص جنگلی یا شهری کرد و یا حتی می‌تواند شامل محتوایی تاریخی باشد.

میدان‌های کوچکتر همانند زمین‌های اسپید بال یا زمین‌های مسابقات می‌تواند شامل موانع وسنگرهایی به صورت باد کردنی باشد. میادین تجاری می‌توانند شامل امکاناتی چون حمام مناطق تفریحی قفسه مسئول نگهداری وسایل پر کننده‌های مخازن‌های هوا و رستوران باشند. برخی کشورها ممکن است راهنماهای ورزشی داشته باشند با قوانینی مشخص و استانداردهای اندازه گیری شده و پرسنل استخدام شده همچون داورها برای اینکه مطمئن شوند بازیکنان بخوبی بازی را فرا گرفته‌اند و ایمنی سایر بازیکنان را رعایت می‌کنند. برخی از میادین (بی-وای-او-پی) هستند که اجازه می‌دهند بازیکنان رنگهایی را از فروشگاه‌های خرده فروش یا از طریق انلاین خریداری کنند و در میدان استفاده کنند. اگرچه بیشتر میادین (اف_پی_او) هستند به این منظور که بازیکنان باید رنگ‌ها را از میدان یا از طریق فروشگاه‌های حرفه‌ای مرتبط با میدان خرید کنند. میادین پولی معمولا مخارج حوادث بازی را قبول نمی‌کنند. اگر چه دلایلی مرتبط با ایمنی بازیکنان گفته می‌شود و معمولا کیفیت پایین رنگ‌ها و توپ‌ها باعث می‌شود که تفنگ‌ها گیر کنند یا به افراد مورد هدف قرار گرفته اسیب جسمی وارد شود.

بازی‌ها ی غیر قانونی (غیر حرفه‌ای) بازی در برخی میادین غیر ثابت گفته می‌شود بازی‌های از دین برگشته یا توپ‌های غیر قانونی و به این دسته بازیکنانی که در این میادین بازی می‌کنند بازیکنان خائن یا قانون شکن نیز می‌گویند. اگرچه بازی ارزانترو کمتر ساختار یافته تر است ولی به دلیل نداشتن قوانین ایمنی و دستور العمل‌ها و اشتبا هات سهوی می‌تواند خطرات بالایی را ایجاد کند.